Μπορούμε να υποστηρίξουμε εδώ και πολύ καιρό το αν πρέπει να θεωρήσουμε τη λιθοθεραπεία ως επιστήμη και αν λειτουργεί, αλλά δεν μπορεί κανείς να αρνηθεί ότι μια πέτρα με όχι μόνο την ομορφιά αλλά και την θεραπευτική δύναμη γίνεται ακόμα πιο επιθυμητή.

Η λιθοθεραπεία (από την αρχαία ελληνική λίθο σημαίνει «πέτρα» και η θεραπεία - «θεραπεία») είναι ένας κλάδος της εναλλακτικής ιατρικής που μελετά την επίδραση των φυσικών λίθων στην πνευματική και φυσική κατάσταση ενός ατόμου.

Το ιστορικό της λιθοθεραπείας έχει την προέλευσή της στην αρχαιότητα, όπου εμπειρικά αποδείχθηκε η δυνατότητα χρήσης λίθων στη θεραπεία ασθενειών. Ωστόσο, η «θεραπεία πέτρας» υιοθετήθηκε ευρέως μόνο στη δεκαετία του 70 του XX αιώνα.

Ο λιθοθεραπευτής είναι ειδικός που μελετά την ενεργειακή επίδραση των ορυκτών στο ανθρώπινο σώμα. Λόγω της κοινής γνώμης ότι η λιθοθεραπεία έχει ευεργετική επίδραση σε ένα άτομο, αυτή η επιστήμη κερδίζει όλο και περισσότερους υποστηρικτές και οπαδούς κάθε χρόνο.

Ιστορία της λιθοθεραπείας. Πρώτοι λιθοθεραπευτές

Πιστεύεται ότι η τέχνη της θεραπείας που χρησιμοποιεί τη δύναμη των λίθων προέρχεται από μια μακρινή παλαιολιθική και οφειλόταν στην εμφάνιση κέντρων μαγείας, πολιτισμού και επιστήμης στο έδαφος της σύγχρονης Αιγύπτου, του Ιράν, της Σαουδικής Αραβίας, της Ινδίας και της Κίνας. Οι παλαιότερες πραγματείες περιέχουν πληροφορίες σχετικά με τις πολύτιμες πέτρες, περιγράφοντας τις επιπτώσεις τους στις ασθένειες και στην ευημερία του ανθρώπου γενικά.

Ο Θεόφαστος, η Αβυκήνα, ο Αριστοτέλης, ο Ιπποκράτης, ο Παράκελσος και πολλοί άλλοι αφιέρωσαν τα έργα τους στις θαυματουργές ιδιότητες των λίθων και των μετάλλων. Για παράδειγμα, ο επιστήμονας Πλίνι συνέστησε χρησιμοποιώντας κονιάματα από σικελικό αχάτη για να αλέσουν τα φαρμακευτικά φυτά. Πιστεύεται ότι αυτό το ορυκτό μειώνει αποτελεσματικά τον πόνο όταν τσιμπάνε δηλητηριώδη έντομα και αράχνες και ενισχύει επίσης τα ευεργετικά χαρακτηριστικά των φυτών.

Κατά τη διάρκεια της ζωής του, ο λιθοθεραπευτής Dioskurit συνέλεξε πολλές πληροφορίες για τις θαυματουργές ιδιότητες των πετρών: κεχριμπάρι, σμαράγδι, νεφρίτη, μαργαριτάρι, lapis lazuli και ζαφείρι, τα οποία αφιέρωσε στα τελευταία χρόνια της ζωής του. Αργότερα, ο Νικολάου Κοπέρνικος προετοίμαζε φάρμακα, το κύριο συστατικό του οποίου ήταν οι πέτρες σε σκόνη.

Η λιθοθεραπεία σήμερα

Οι αρχαίοι λιθοθεραπευτές ήταν σίγουροι: οι πέτρες διαθέτουν μαγική ενέργεια απίστευτης δύναμης. Με αυτήν την ενέργεια, είτε θετική είτε αρνητική, το ανόργανο ενεργεί σε ένα άτομο. Σήμερα, για τους περισσότερους από εμάς, αυτό μοιάζει με ένα μύθο ή απλά ένα όμορφο παραμύθι. Ωστόσο, ορισμένοι είναι της γνώμης ότι η αξία μιας πέτρας πρέπει να προσδιορίζεται όχι μόνο από τα χαρακτηριστικά του κοσμήματος, αλλά και από τις θεραπευτικές του ιδιότητες.

Σύμφωνα με υποστηρικτές διαφόρων διδαχών και επιστημών, κάθε ορυκτό, ανεξάρτητα από την αξία κοσμημάτων του, έχει ένα σύνολο μοναδικών ιδιοτήτων. Η αστρολογική συμβατότητα είναι σίγουρα σημαντική και συχνά οι λιθοθεραπευτές επιλέγουν πέτρες σύμφωνα με το ζώδιο του ζώου. Συνήθως, η δράση του ορυκτού αποσκοπεί στην ενίσχυση ορισμένων ιδιοτήτων του ξενιστή του καταστέλλοντας τα άλλα χαρακτηριστικά του χαρακτήρα του. Η ορθολογική επιλογή λίθου από έναν λιθοθεραπευτή θα οδηγήσει στη σωστή διόρθωση και εναρμόνιση του ανθρώπινου χαρακτήρα, στη βελτίωση της ψυχικής και σωματικής υγείας του και, κατά συνέπεια, στις θετικές αλλαγές στο πεπρωμένο.