Τι μπορεί να κάνει τη διακόσμηση ακόμη πιο μοναδική από το εκπληκτικό σχέδιο στην επιφάνεια του μετάλλου που δεν μπορεί να επαναληφθεί;

Το Mokume Gane είναι ιαπωνική τεχνική μεταλλοτεχνίας. Αν προσπαθήσετε να μεταφράσετε το όνομά του κυριολεκτικά, παίρνουμε το ακόλουθο σύνολο λέξεων: "mo" - woody, "kume" - υφή, "gane" - μέταλλο. Η ουσία της έγκειται στην απόκτηση ενός σύνθετου προϊόντος που αποτελείται από διάφορα διαφορετικά μέταλλα, τα οποία σχηματίζουν στην επιφάνειά του ένα διακοσμητικό μοτίβο που μοιάζει με το ξύλο στην υφή.

Ιστορία της γέννησης της τεχνολογίας

Η τεχνική του Mokume Ghana εμφανίστηκε στα τέλη του 17ου αιώνα χάρη στον Denbei Shaomi, έναν σαμουράι ξιφομάχη. Πιστεύεται ότι η ιδέα του συνδυασμού ανόμοιων μετάλλων μεταξύ τους είναι το αποτέλεσμα μιας ανατολικής οικονομικής προσέγγισης στην παραγωγή. Λόγω της έλλειψης πολύτιμων μετάλλων, προσπάθησαν να βρουν μια αντάξια αντικατάσταση που δεν θα μείωνε την αριστοκρατία του σαμουράι.

Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ο Shaomi ανέπτυξε την αναπτυγμένη τεχνολογία σε πολλούς μαθητές, οι οποίοι συνέχισαν να τις συμπληρώνουν και να τις βελτιώνουν. Με την πάροδο του χρόνου, ο Mokume άρχισε να ασχολείται όχι μόνο με τη διακόσμηση όπλων αλλά και με την κατασκευή οικιακών αντικειμένων: αγγεία, πιάτα, κοσμήματα.

Η ουσία της τεχνικής Mokume Gane

Τα πρώτα προϊόντα κατασκευάστηκαν από κράμα shakudo (shakudo) που αποτελείται από 90-96% χαλκό και 4-10% από χρυσό, αλλά στη συνέχεια άρχισαν να χρησιμοποιούν άλλα μέταλλα: πλατίνα, παλλάδιο, ασήμι, νικέλιο, ζιρκόνιο, τιτάνιο και χαλκό.

Το πρώτο στάδιο της μεθόδου του mokume gane είναι η απόκτηση μιας πολυστρωματικής προφόρμας από μέταλλα διαφορετικού χρώματος και ολκιμότητας. Επιπλέον, για να δημιουργήσετε ένα αντίθετο στολίδι, αξίζει να ληφθεί υπόψη ότι στη διαδικασία θέρμανσης και χημικών αντιδράσεων, τα υλικά μπορούν να αλλάξουν τις αποχρώσεις τους. Πολύτιμα φύλλα διαφορετικού πάχους καθαρίζονται καλά από τη σκόνη, το οξείδιο και τα λιπαρά φιλμ και στοιβάζονται το ένα πάνω στο άλλο με μια προκαθορισμένη ακολουθία, ο αριθμός των στρωμάτων μπορεί να φτάσει μέχρι αρκετές δεκάδες. Στη συνέχεια, τα φύλλα τοποθετούνται σε κλίβανο, όπου κάτω από τη δράση ορισμένης θερμοκρασίας διεξάγεται η διαδικασία διάχυσης μετάλλων στη στερεά φάση.

Είναι ιδιαιτέρως σημαντικό ο βαθμός θέρμανσης να είναι ακριβώς ο ίδιος έτσι ώστε τα φύλλα να αρχίζουν να συγχωνεύονται, αλλά να μην εισέρχονται στην υγρή φάση, σχηματίζοντας ένα μόνο κενό με σαφώς καθορισμένα όρια μεταξύ των στρωμάτων. Η δυσκολία έγκειται στο γεγονός ότι κάθε μέταλλο έχει το δικό του σημείο τήξης και μερικές φορές οι πλοίαρχοι καταφέρνουν να επιτύχουν τους πιο απίστευτους συνδυασμούς.

Παράδειγμα της λήψης βέρες στην τεχνική της Mokume Γκάνα.

Το κομμάτι μετάλλου που προκύπτει επανειλημμένα πιέζεται, κόβεται, κόπτεται, σφυρηλατείται, στριμμένο σαν ζύμη έτσι ώστε τα εσωτερικά στρώματα να βρίσκονται στην επιφάνεια και τα επίπεδα περιθώρια να τοποθετούνται σε ένα νέο περίπλοκο σχέδιο. Κάθε δημιουργημένο πρότυπο είναι μοναδικό, ακόμη και η ακριβής επανάληψη όλων των τεχνολογικών σταδίων με τα ίδια υλικά δεν επιτρέπει να αποκτήσετε ένα ζευγάρι πανομοιότυπα προϊόντα.

Τρέχουσες τάσεις

Για περισσότερο από δύο αιώνες, η τεχνική Mokume Gane παρέμεινε άγνωστη εκτός της Ιαπωνίας. Μόνο στα τέλη του 19ου αιώνα, ασυνήθιστα προϊόντα άρχισαν να εξάγονται στις ευρωπαϊκές χώρες. Χρειάστηκε πολύς χρόνος και προσπάθεια από τους Δυτικούς δασκάλους για να ξεδιαλύνουν το μυστήριο του ανατολικού μεταλλικού ξύλου. Λόγω της πολυπλοκότητας της τεχνολογίας, τα προϊόντα υψηλής ποιότητας εξακολουθούν να είναι πολύ σπάνια σήμερα. Παρά τα σύγχρονα επιτεύγματα της παραγωγής κοσμημάτων και της διαθεσιμότητας τεχνολογικού εξοπλισμού, δεν υπάρχουν καθόλου εκατοντάδες πραγματικά έμπειροι τεχνίτες που εργάζονται προς αυτή την κατεύθυνση στον κόσμο.

Σήμερα, κοσμήματα που γίνονται στην τεχνική του mokume ghana, είναι αποκλειστικά κοσμήματα και έχουν αντίστοιχη αξία. Εκτός από τη μοναδικότητα του κάθε προϊόντος και την πολυπλοκότητα της διαδικασίας παραγωγής του, ένας επιπλέον παράγοντας αύξησης των τιμών είναι μια μεγάλη ποσότητα μη επιστρεφόμενων αποβλήτων, αφού τα χρησιμοποιημένα πολύτιμα μέταλλα μετά από διάχυτη συγκόλληση δεν υπόκεινται σε περαιτέρω επεξεργασία.